Bali 1996
Kalibaru (Java) - Kuta (Bali)
Vrijdag 20 december 1996
Om half zes gaat de wekker. Ton zit al op het terras te lezen. We vertrekken om 07.00 voor de laatste etappe in Indonesië, naar Kuta op het eiland Bali. Na een busreis van ongeveer twee uur, gaan we met de veerpont over naar Bali. De overtocht duurt 30 minuten. Als we bij de veerboot aankomen kunnen we er meteen oprijden. Het duurt even voor we kunnen aanmeren op Bali.
We stappen weer in de bus voor de laatste rit van 126 kilometer. Er wordt gestopt voor de lunch in een restaurant aan het strand. Het is hier lekker warm, maar er is veel wind. Na de lunch weer in de bus. Nog zo’n twee uurtjes rijden volgens Nico de reisleider. De klok gaat hier weer een uur vooruit, dus zeven uur verschil in tijd met Nederland.
Kuta
Aangekomen in Kuta, logeren we in een prima hotel met grote kamers en een schitterende tuin, aan zee. Nadat de koffers op de kamers zijn gearriveerd, besluiten we met een shuttle busje van het hotel naar Kuta-centrum te gaan. Thailand is niets vergeleken bij deze toeristische winkelstraat. Ontzettend druk met heel veel straatverkopers. We kopen een aantal (namaak) horloges en gaan bij Mc Donalds eten (heerlijke milkshakes, frites en vette hamburgers voor Bert). Bij een kleermaker bestellen de mannen ieder twee kostuums, terwijl Wilma zich een pakje laat aanmeten. Diner in het hotel.
‘s Avonds nog wat rondgewandeld, de filmrolletjes weggebracht en een leerzaak ontdekt, waar we beloven de volgende morgen terug te komen.
Zaterdag 21 december 1996
Na het ontbijt de leerzaak weer opgezocht. Iedereen, behalve Kenneth laat een lederen jas maken. Maandag om 11.00 uur moeten ze klaar zijn. Foto’s opgehaald en bij het zwembad bekeken. Er zijn erge mooie foto’s bij, maar ook een paar hele slechte.
Na de lunch een rondrit over Bali. Een tweetal hindoe tempels bezocht. De eerste was niet zo interessant, maar de tweede was schitterend gelegen op een schiereilandje in de zee.
De goden zijn voorzien van zwart met wit geruite doeken. De betekenis van wit is goed en zwart is slecht. De ruit is er voor de balans van goed en slecht. Als de balans doorslaat naar zwart kom je na je reïncarnatie terug als hond (pas op, geen Nederlandse hond).
Tijdens onze busreis zien we overal vrouwen en mannen in schitterende traditionele kostuums, met schalen vol rijst en fruit, die naar de tempels gaan voor een offerande. Het blijkt een boedistische feestdag te zijn. Na de offerande wordt alles weer mee terug genomen voor een gezamelijk feestmaal. Op straat vinden ook allerlei ceremonies plaats, onder andere dansende draken.
Zondag 22 december 1996
Vandaag geen “morning call”. Ontbijt tussen 08.00 en 10.00 uur. Wilma gaat zwemmen en zonnen, terwijl Ton op de kamer met Lotje, een van onze (8ojarige) reisgenoten de foto’s gaan kijken. Om 12.00 uur komt de kleermaker als alles goed gaat. Een half uurtje te laat arriveert hij. De kostuums zien er goed uit. De overhemden wat minder. De boorden zijn veel te groot. Wilma’s broek zit wat te strak, maar de rest is prima. Morgen om 12.00 uur moet alles klaar zijn en in de koffers zitten naar het vliegveld. Nog even de nagels laten manicuren. Zo zien we er weer verzorgd uit voor de thuisreis.
Denpassar - Amsterdam
Maandag 23 december 1996
Vandaag gaan we naar huis. Deze maand is werkelijk ontzettend snel voorbij gegaan.
Om 11.00 uur kunnen we de jassen ophalen. Ze zien er zeer goed uit. Om 12.00 uur komt de kleermaker de bestelde kleding afleveren. Ook hier viel het resultaat reuze mee. Al met al een goede keus geweest. De koffers worden om 12.30 opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Daarna is het tijd voor een laatste douche, voor we om 14.30 uur verzamelen in de hal om naar het vliegveld te vertrekken.
Om 17.55 uur vertrekt het vliegtuig van Bali - Denpassar om via Jakarta, Singarpore en Frankfurt naar Amsterdam te vliegen.
Nico, de reisleider heeft goede stoelen geregeld met flink wat beenruimte. Tussen Jakarta en Singapore zit het vliegtuig afgeladen vol, maar na Singapore zijn er nogal wat lege stoelen. Ton regelt vier stoelen naast elkaar, zodat we nog wat kunnen slapen.
In Amsterdam is het ijzig koud het vriest flink.