Bali 1998
Kuala Lumpur (Maleisie) – Den Passar (Bali-Indonesie)
Dinsdag 17 november 1998
Om 06.15 uur vertrek vanuit het hotel in Kuala Lumpur om met een busje naar het vliegveld te gaan. De chauffeur praat aan een stuk door. Ton is snipverkouden en wat koortsig.
Het vliegveld blijkt pas 4 maanden open te zijn, gloednieuw dus.
We vliegen met een 777, geen film gekeken maar spelletjes (majongh) gespeeld.
Met een taxi naar het hotel in Kuta. De omgeving verkend, koffers uitgepakt en even gaan geslapen.
Er zitten veel Australiers en Engelsen in ons hotel. We hebben twee piep kleine zwembaden met een tiental zonnebedden. Het strand is ongeveer 75 meter verder op. Onze kamer is op de eerste etage, het is een grote kamer met balkon. De badkamer is aan de kleine kant. Geen fohn, waterkoker, koffie, thee, strijkplank zoals in Kuala Lumpur. We moeten het deze ronde doen met een klein stukje zeep.
Toen we uit eten wilden gaan werden we overvallen door een tropische regenbui, dus maar even in het hotel gegeten. De lumpia’s, nasi rames en gado gado smaakten uitstekend.
Kuta
Woensdag 18 november 1998
Uitgeslapen tot 09.00 uur. Daarna ontbijt. De reisleider komt om 10.00 uur zijn praatje houden. We blijven nog wat napraten met het andere stel wat gelijktijdig is gearriveerd en gaan daarna wandelen over het strand en de boulevard. Om 4 uur weer terug nog even zwemmen en een borreltje drinken. Vanavond uit eten als het droog blijft. We kiezen een heel mooi restaurant uit. Een soort grote rieten molen, erg sfeervol ingericht met makkelijke rotanstoelen. De naam van het restaurant is Bamboe Palace. Het eten is goed verzorgd en lekker. Ton proeft niets vanwege zijn verkoudheid.
Donderdag 19 november 1998
Tijdens het ontbijt weer een tropische bui. We lopen naar een voor ons reeds bekende winkelstraat (de kleermaker uit 1996 zit er niet meer). De verkopers bieden alles voor 1 of 5 dollar aan, horloges, petten etc. Niets nieuws, vergeleken met 2 jaar terug. De waren in Kuala Lumpur zijn moderner en van een betere kwaliteit. Ook de prijzen zijn hier in Kuta niet echt lager. Het is weer bloed heet, dus gaan we maar even rusten en vanavond lekker uit eten.
Vrijdag 20 november 1998
Na het ontbijt nog wat zitten kletsen met andere Nederlanders. Op het heetst van de dag toch maar op de kamer gebleven. Ton’s nieuwe fototoestel uitgetest. We hebben geen water op de WC en douche, aan de wastafel wel. Een en ander is gelukkig binnen 5 minuten weer opgelost.
Via de receptie krijgen we een telegram aangereikt. Het telegram is van de vader van Ton. Astrid is plotseling overleden. Rob vindt het niet nodig dat we naar huis komen. We bellen naar huis. Later gaan we een strandwandeling maken. Uitwaaien. Het houd je toch bezig ook al kennen we Astrid niet zo goed. Rob heeft beter verdiend. We lopen over het strand naar ons vorige hotel. Ook daar is de kleermaker verdwenen. We twijfelen of we met de shuttle bus terug gaan of lopend. Toch maar lopen.
Den Pasar
Zaterdag 21 november 1998
Laat eten en wandelen over het strand. Naar Den Pasar geweest. Met een taxi naar de markt en naar wat grote winkels. Niet echt veel te zien. Wel veel gelopen.
Kuta
Zondag 22 november 1998
Met Dolf en Ingrid wat gewandeld van terras naar terras. Afgesproken dat we dinsdag met vieren en chauffeur een tocht gaan maken. ’s-Avonds treffen we elkaar toevallig in een restaurant.
Jimbaran
Maandag 23 november 1998
Na het ontbijt met een taxi naar het vissersdorpje Jimbaran. Alleraardigste mensen ontmoet.
Leuke foto’s gemaakt van de vissers en de visafslag. Niet te vergeten de gokkers.
Heerlijk gegeten op het strand. Red Pepper en King vis. Het strand staat vol met restaurantjes maar wij zijn de enige toeristen op dit moment. ’s-Avonds schijnt het hier erg druk te zijn. Blij dat we overdag zijn gegaan. Een zonsondergang kun je op veel plaatsen zien. Maar zo’n, dagje alleen met de bevolking is de moeite waard.
Kuta
Dinsdag 24 november 1998
Vroeg op vandaag. We vertrekken op 8 uur voor een dagtocht o.a. naar Lake Batur. De chauffeur is keurig op tijd. Eerst gaan we naar de Batikfabriek. Een schamele vertoning. We zijn beter gewend. Weinig te zien en alles is op de verkoop gericht. Als we goed en wel binnen zijn worden we overvallen door Chinezen of ‘Thaiwannezen’. Bussen vol worden losgelaten. Vreselijk. Weg wezen hier.
De volgende stop is de Barong dans. Een mooie omgeving. We zijn vroeg en kunnen eerste rang plaatsnemen. De ruimte loopt snel vol. Zeker 500 man. De Chinezen zijn ook hier. Er worden verplicht foto’s gemaakt van al de groepjes spleetogen achter grote spandoeken. Geen enkele Europeaan zou zich op zdeze wijze laten rond commanderen. De dans duurt een uur, maar is zeker de moeite waard. Afwisselend en kleurrijk. Niet alleen mooie danseressen maar ook boze mannen, goede en boze leeuwen en apen. Alles ondergebracht in een compleet verhaal. We hebben een slimme chauffeur. Hij heeft de auto zo geparkeerd dat we meteen weg kunnen rijden en zo de grote meute voor blijven.
Celuk
We gaan naar het zilverplaatsje Celuk. Links en rechts van de weg zie je overal zilverfabriekjes. We stoppen. Zien 2 of 3 mensen bezig met het maken van ringen. Binnen is een hele grote winkel van zilveren artikelen, die niet door deze mensen gemaakt zijn, maar waarschijnlijk uit een fabriek komen. Mooie dingen zijn hier ook duur. Niet leuk, dus snel weer weg.
Ubud
Naar de schilderijen fabriek in Ubud. Getoond wordt hoe een Balinees schilderij tot stand komt. Er wordt maanden lang aan gewerkt. Men start met een potlood, schets het hele verhaal (deze schilderijen beelden meestal mensen massa’s en hun levenswijze uit. Denk maar aan de doeken van Jeroen Bosch) De volgende stap is alles in inkt overtekenen. Daarna wordt alles tot in detail ingekleurd, met bruin rose-achtige tinten. Op zo’n schilderij blijf je steeds nieuwe dingen ontdekken. Leuk voor hier maar niet voor thuis. We bezichtigen de tentoonstelling. De schilderijen zijn duur te duur. We zien ook wat hedendaagse kunst. Twee kleine tekeningen in olieverf van vrouwen op de rug gezien. Heel mooi van kleur en vormgeving. 400 dollar per stuk. Hij zakt naar 200 dollar. Maar daar willen wij er twee voor. Jammer, maar ‘no good for us, no good for him’.
Mas
Het houtsnijwerk centrum. Er wordt uitleg gegeven over allerlei soorten hout wat goed hout is en wat niet. Ooit gehoord van krokodillen hout? Ik heb er een olifant van gekocht. Het hout heeft de nerf van een krokodillen huid. Het meeste houtsnijwerk vinden we niet mooi. Donker ebbehouten vissers, maskers, en heiligen beelden. Er worden wel schitterende houten meubels gemaakt. (daar gaan de regen wouden). Alles hand made.
Beduke
De olifantengrot, blijkt een tempel te zijn. Niet ingeweest. Van bovenaf zie je al dat er weinig te zien is. Een paar stenen en wat water. Er is geen grot, maar je loopt trapsgewijs naar beneden de berg af richting dal. Op het parkeerterrein zijn heel veel winkeltjes met leer en de welbekende toeristen rotzooi.
Tampaksiring
De volgende stop is het presidentieel zomer paleis en de heilige water bronnen. Gewoon de zoveelste tempel. Leuk om te zien als er een ceremonie plaatsvindt, maar anders vrij kleurloos. Je ziet wat water opborrelen achter een grote muur in een bak. Verder wat heilige wasplaatsen vol kleine visjes. De tuinen zijn echter prachtig. Een boom gefotografeerd met grote groene voetballen. Geen idee wat het is.
Penelokan
Een actieve vulkaan bij Batur 5000 meter boven zee niveau. Gegeten met uitzicht op het krater meer Lake Batur en de rokende vulkaan. Heel mooi. We zijn gelukkig laat en er zijn geen toeristen meer. De mensen in het restaurant kijken ons ongeveer de deur uit. Ze willen sluiten.
We stappen weer in de auto en rijden naar beneden door allerlei dorpjes en rijstvelden.
We stoppen af en toe om wat foto’s te maken.
Ubud
Het dorp van de schilderijen maar wij gaan naar het apenbos.
Leuk om even uit de auto te zijn en wat rond te lopen. De apen laten je met rust als je geen eten bij je hebt. Maar bananen, appels en nootjes worden uit je handen gerukt.
Het wordt al donker en de muggen overvallen ons.
Dus vlug in de auto terug naar het hotel.
Kuta
Woensdag 25 november 1998
Het goot toen we wakker werden. Omdraaien en doorslapen. Tegen 11 uur ontbijt. Nog wat hollanders uitgezwaaid (oplichters). Deze mensen zijn naar de politie geweest omdat er bij twee personen geld uit de kluis van het hotel gestolen zou zijn. Iedereen checkt zijn kluisje maar niemand mist er iets. Een van de vrouwen geeft ook aan dat ze er niets van gelooft. Het was een stelletje asso’s uit Waalwijk. Kroegbaas met bierbuiken.
Lekker wezen lopen en bij een leuke strandtent wat gedronken. Door een regenbui overvallen. Daarna het centrum in. Ton wisselt geld (zwart) tegen een hele goede koers. Ingrid pint geld maar krijgt geen geld. Ze is er niet van overtuigd dat het geld niet van haar rekening wordt afgeschreven. De bank kan ons niet helpen. We moeten morgen naar de bank op Kuta Square.
’s Avonds wezen eten en zelf opgevreten door de muggen.
Donderdag 26 november 1998
We gaan naar de bank en pinnen geld, drinken nog wat en Ton koopt een voorzetlensje voor de digitale camera. Terug naar het hotel. We besluiten voor morgen een auto met chauffeur te huren naar het noorden van het eiland en terug.
We drinken wat op het strand en besluiten om daar vanavond te gaan eten.
Terugwandelen over het strand. Terwijl Wilma een foto wil maken op het strand schiet haar lens weg uit haar oog. Ton vindt hem terug in het zand. Niet te geloven toch.
’s Avonds verzetten we onze tocht naar het noorden naar Zondag.
Heerlijke Red Snapper gegeten van zes a zeven honderd gram.
Vrijdag 27 november 1998
Laat ontbijt.
Het is warm en we besluiten om maar naar ons terras te gaan. Lekker niets gedaan, alleen wat verkopertjes verveeld. Twee Buddha beeldjes gekocht en een horloge. Vanavond lopen we weer die richting uit als het droog is. Gezellig gegeten.
Zaterdag 28 november 1998
Het is wat grijs vandaag en nog geen wind. Wel heel warm en benauwd.
We moeten in ieder geval geld wisselen vandaag. Pinnen bij Mata Hari of geld wisselen bij een of andere money changer. Naar Mata Hari dus met een taxi, daarna naar een terrasje aan zee.
Om ongeveer half vier weer terug omdat het heel erg donker wordt. Het gaat heel erg regenen. Om zeven uur regent het nog. Dat wordt dus in het hotel eten. De regent blijft de hele avond en nacht (?) met bakken uit de lucht vallen.
Zondag 29 november 1998
Wake-up call at six.
Mengwi tempel
Wij vertrekken om acht uur en rijden naar Mengwi. Dit is de tempel van de “Royal family”. Deze tempel ligt schitterend tussen het water, met prachtig aangelegde tuinen. We zijn hier al eerder geweest (1996), maar nu zijn we op een beter moment, want er vindt een ceremonie plaats. In de keuken worden allerlei gerechten gereed gemaakt, vee geslacht, barbeque bakken gereed gemaakt, rijst gekookt en enkele mannen zitten sate stokjes te maken. In de tempel zelf zitten de mannen en de vrouwen gescheiden. De vrouwen zijn bezig met het maken van allerlei offeranden. Fruit en bloemschalen worden gevlochten met bladeren. Alles wordt met de hand gemaakt. De mannen en de priesters zitten te keuvelen en de krant te lezen.
Beratan meer
We gaan door naar het Beratan meer, maar stoppen eerst nog voor een groente en fruit markt. De meeste mensen op deze markt zijn moslim. Het is meer een toeristen markt dan een echte passar.
In het Beratan meer staat een tempel. Ook zien we voor het eerst buddha’s. Het park is mooi aangelegd. Een klas scholieren zitten met houtskool de tempel te tekenen. Verderop is het mogelijk om je foto te laten maken met een slang van 60 kilogram. Er zijn echt mensen die dat doen, en nog leuk vinden ook.
Gitgit
We gaan door naar Gitgit, alwaar we de waterval bekijken.
Singaraja
En weer verder, nu naar Singaraja, de oude hoofdstad van Bali. In Lovina beach stoppen voor de lunch. We vinden een restaurant aan de zee. De zee heeft hier geen golfslag en is heel kalm. De hele kust is hier rustig.
We hebben het hele eiland doorkruist en rijden weer zuidwaarts, richting Kuta en het hotel. Dit is de mooiste weg van Bali, door de bergen met uitzicht op de rijstterrassen. Afwisselend water en rijst.
Tanah Lot
De volgende stop is Tanah Lot, een tempel in zee, die op een rots is gebouwd. Bij vloed is hij niet te bereiken door het water. De zonsondergang valt wat tegen, want het is bewolkt. Verder is het een kermis met al de winkeltjes en verkopertjes. Daarna terug naar het hotel.
Kuta
Maandag 30 november 1998
Vandaag is het mooi weer met een blauwe lucht. We zoeken maar weer een terras op aan het strand. Uitwaaien is er niet echt bij vandaag. We handelen wat met de verkopertjes. We kopen kerstkaarten en een kris voor Bert.
’s Middags draait het weer om en het wordt grijs. We gaan maar terug naar het hotel en zwemmen wat. Vanavond gaan we niet te ver weg om te eten want het regent nog steeds
Dinsdag 1 december 1998
Weer naar het strand geweest en gezwommen.
’s Avonds eten in het restaurant aan zee. We zijn finaal weg geregend. Met behulp van paraplue’s, tafelkleedjes etc. geprobeerd ons droog te houdden. Uiteindelijk met een taxibusje naar een ander restaurant (binnen) gegaan en hier wat gegeten, want het blijft regenen.
Woensdag 2 december 1998
Het regent nog steeds. Wilma gaat maar naar de kapper en schoonheidsspecialiste. Een ander kapsel, een ander kleurtje, een pailing en maskertje en ze is weer een halve dag onder de pannen.
Donderdag 3 december 1998
Het is deze morgen weer grijs. Vannacht heeft het flink geregend. We besluiten om maar wat te gaan winkelen en naar het terras aan zee te gaan. Daar is het mogelijk als het regent om overdekt te gaan zitten. Af en toe drupt het nog. We lunchen uitgebreid, als Malaysian air vlakbij de lucht in gaat.
De mannen willen naar Den Passar om bierglazen te kopen.
Wilma blijft liever in de zon. Bij het zwembad is nog een bed vrij, waar ze lekker op gaat liggen tot ingeveer 17.30 uur. Dan zakt de zon achter het hotel. Al met al toch nog een aardige middag met een boek in de zon. Lekker wezen eten voor ongeveer fl. 1,50. Daarna wat cadeautjes gaan kopen voor thuis.
Vrijdag 4 december 1998
Een mooie dag met af en toe wat druppeltjes regen, maar veel zon. Lekker in de zon zitten lezen en wat gezwommen. Het water in het zwembad is altijd koud.
’s Avonds tijdens het eten weer overvallen door een bui.
Zaterdag 5 december 1998
Morgen vertrekken we al weer. Een koffer is al gepakt. Misschien nog wat overladen.
Nog maar even genieten van het mooie weer. In Nederland gaat het sneeuwen. Naar Mata Hari om nog wat cadeautjes te kopen en te pinnen. We wandelen over het strand terug en drinken nog wat op het terrasje. Voor het laatst deze vakantie eten en slapen we op Bali.
Zondag 6 december 1998
Na de laatste dingen te hebben ingepakt een laatste ontbijt in het hotel. We hebben met de chauffeur om 11.30 uur afgesproken om ons naar het vliegveld in Den Passar te brengen. Om ongeveer 14.00 uur vliegen we naar Kuala Lumpur.
Kuala Lumpur – Amsterdam
We moeten ongeveer 7 uur wachten voordat we door kunnen vliegen naar Amsterdam.
Op het vliegveld in Kuala Lumpur nog even lekker uitgebreid gegeten. Tijd genoeg toch!